West Coast Trail jest bez wątpienia jednym z najlepszych długich wypraw w Ameryce Północnej, ale to nie jest dla wszystkich. Podobnie jak w wodach u wybrzeży wyspy Vancouver, które pochłonęły ponad 400 statków, szlak może być zdradliwe. Jest zamknięty od października do końca kwietnia, więc jeśli masz zamiar to wycieczka, musisz to zrobić w późną wiosną lub latem. Największa
Mimo, że zima jest zazwyczaj pora deszczowa w regionie , silne burze mogą wystąpić w lecie też, a kiedy pada deszcz, szlak staje się błotnisty i przejścia przez rzeki stają się bardziej niebezpieczne. Liczba akcji ratowniczych ma wzbogaconej w ostatnich latach, głównie w wyniku turystów spieszących i nie sprawowanie właściwej ostrożności [Źródło: Leadem]. Największa
Jednym z największych zagrożeń turysta może napotkać na WCT jest hipotermia, czyli gdy temperatura ciała spada poniżej 95 stopni Fahrenheita (35 stopni Celsjusza). Vancouver Island jest w tym, co jest znane jako lasy deszczowe, i jako taka wydaje się być bardzo chłodne i wilgotne, nawet w lecie, tworząc idealne warunki do hipotermii. Największa
Jeśli osiągnąć stan hipotermii, twój mózg zwykle staje się chmurzy, co może doprowadzić do złych decyzji, które mogą uczynić zła sytuacja gorsza. Najlepszym sposobem, aby zapobiec hipotermii jest doprowadzenie wystarczającej ilości ciepłej odzieży i deszcz bieg i umieścić ciepłe ubrania na kiedy odpoczywa. [Źródło: Leadem] Największa
Niektóre inne zagrożenia mogą się zmieniać z sezonu na sezon i dzień dzisiaj. Poślizgnięciem i upadkiem na mokrych lub nierównych powierzchniach jest prawdopodobnie nr 1 przyczyną szkody na szlaku, a można uniknąć tylko poprzez to powoli i znając swoje granice. Istnieje kilka Creek i rzeczne przejścia, które napotkasz; niektóre mogą być skrzyżowane z kolejką linową, ale inne muszą być wykonane przejścia pieszo na szlaku, co może być trudne i niebezpieczne ze względu na śliskich skałach. Największa
, aby szlak bardziej dostępne dla rekreacji, Parks Canada zainstalowała kilka wspinać się po drabinach, że niektóre z najbardziej stromych części szlaku. Niektóre z nich to około 100 stóp (30,48 m) wysokości, a kilka z nich są ściśle skupione
